Nasze wspólne nabożeństwo rozpoczęło się pieśnią 459 „Kieruje wszystkim Pan, to co najlepsze, to On ci da”
Do tej pieśni nawiązał brat Jurek P. mówiąc jak potężne rzeczy stały się z myślą o nas, Efez.2;3-10. Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie podniósł, ożywił i posadził nas w okręgach niebieskich. Powołał nas do tego, by chodzić w dobrych uczynkach przygotowanych dla nas. Każdy z nas ma walczyć na swojej działce, nie osądzać sąsiada, trzymać się mocno Słowa Bożego, wtedy możemy prorokować o zwycięstwie. Nic nie przygniecie nas do ziemi.
Brat Piotr P. przeczytał z 1. listu Jana 3;8-9, „Kto z Boga się narodził, grzechu nie popełnia, gdyż posiew Boży jest w nim,…” Gdy trzymamy się mocno tego Słowa, przez wiarę w próbach nie postępujemy wg naszej natury, ale upodobniamy się do Jezusa.
Kolejni Bracia napominali by mocno trzymać się powołania, być dobrym godnie posiewu Bożego. Mamy być czystym kryształem.
